صفحه 399
مسئله 92- از گناهان بزرگ در اسلام خيانت است كه به مرتكب آن خائن گفته مىشود
و در روايات سلب اسلام و سلب ولايت از او شده است، و آن
اقسامى دارد:
الف) خيانت به خداى متعال و رسول گرامى«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» و ائمّۀ
اطهار«سلاماللهعلیهم»، و آن مراتب و مصاديقى دارد و از موارد آن، كه از گناهان
بزرگ شمرده شده است، كشف اسرار نظامى و سياسى و اقتصادى و ادارى حكومت اسلامى است.
و بعضى از مصاديق ديگر آن، نظير مصرف بيجا يا به هدر دادن نِعم الهى مانند عقل و
اعضا و جوارح و مال و عمر كه در نزد ما امانت است، هر چند گناه نيست، ولى يك مسلمان واقعى
بايد به اندازۀ قدرتش از آن پرهيز كند.
ب) خيانت در عرض و ناموس مسلمانان كه گناهش در حدّ كفر است.
ج) خيانت در امانت كه آن هم گناهش بزرگ است، علاوه بر اينكه حقّالنّاس نيز
مىباشد.
د) خيانت در معاملات نظير غش در معامله و فريبدادن طرف معامله و نقض عقود
لازمه و نقض عهود و بيعتها و شروط و امثال اينها و اين قسم نيز گناهش بزرگ و اگر
مربوط به اموال و حقوق باشد، حقّالنّاس و ضمانآور نيز مىباشد.
هـ) نقض عهد و نذر و قسم با خداى متعال كه اين قسم از خيانت علاوه بر اينكه
گناه است، كفّاره نيز دارد و
اگر مربوط به اموال و حقوق باشد، آن مال يا حقّ بر ذمّۀ او خواهد بود.
و) خيانت در مشورت، و همۀ مراتب و مصاديق اين قسم گناه است، ولى بعضى از موارد آن
نظير خيانت در امر ازدواج و خيانت در مهمّ امور، گناهش در حدّ كفر است.
ز) خيانت در اسرار، و اين قسم از خيانت نظير كشف اسرار نظام اسلامى، گناهش
بسيار بزرگ است و اگر اشاعۀ فحشا باشد، از نظر قرآن عذاب دردناك در دنيا و آخرت
دارد:
«لَهُمْ عَذابٌ اليمٌ فِى الدُّنْيا وَ
الْاخِرَة»
«براى آنان عذابى دردناك در دنيا و آخرت
است.»
مسئله 93- توبه از اين گناه بزرگ علاوه بر پشيمانى و
دست برداشتن از آن عمل زشت و شرمندگى از محضر ربوبى، آن است كه اگر مربوط به
ديگران است تحصيل رضايت آنان نيز لازم است و اگر ممكن نيست و يا مفسدۀ بالاترى
دارد، جبران آن گرچه به دعا و استغفار باشد براى او لازم است.